Ζευγώλη-Γλέζου, Διαλεχτή

(Απείρανθος, Νάξος 1907 – 1996). Ποιήτρια και λαογράφος, σύζυγος του λογοτέχνη Πέτρου Γλέζου. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη συλλογή λαογραφικού και γλωσσικού υλικού της ιδιαίτερη πατρίδας της και της ευρύτερης περιοχής των Κυκλάδων. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1931 με την ποιητική συλλογή της Τραγούδια της μοναξιάς, την οποία προλόγισε ο Κωστής Παλαμάς. Στη συνέχεια, ποιήματά της δημοσιεύτηκαν στα λογοτεχνικά και φιλολογικά περιοδικά Νέα Εστία, Νεοελληνικά Γράμματα, Ελληνική Επιθεώρηση, Ρυθμός. Το 1963 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Παροιμίες από την Απείρανθο της Νάξου, όπου είναι συγκεντρωμένο ένα μέρος από την όλη λαογραφική εργασία της, ενώ το 1964 εκδόθηκαν οι ποιητικές συλλογές της Ο κύκλος των πικρών ωρών και Ο κύκλος της αγάπης. Έλαβε, εκτός των άλλων, 13 βραβεία από την Ακαδημία Αθηνών για το λαογραφικό έργο της. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων.